Ontmoet Lenny

Binnen de Scouting kennen wij Lenny als een harde werker en een doorzetter. Hij zit al van jongs af aan bij Scouting Manresa. Sinds een aantal jaren is Lenny actiever betrokken binnen Manresa. Hij is staflid bij de Scouts, ICT’er en hij klust rondom het Scouting gebouw. Wij zien hem groeien in zijn rol als staflid bij de Scouts.

Hoe ben je bij Scouting terecht gekomen?

Ik ben nog net niet geboren bij Scouting. Het is er met de paplepel ingegoten. Mijn ouders zaten bij Scouting, dus werd ik vanaf mijn geboorte al meegenomen op kampen door mijn ouders. Zodra ik 4 werd mocht ik eindelijk mijn eerste echte scoutingblouse aantrekken en bij de bevers beginnen. Destijds draaide de bevers nog boven op de berg in de ‘Vogelhut’.

“Het is een soort grote vriendengroep”

Waarom vind je vrijwilligerswerk bij Scouting zo leuk?

Het mooie aan scouting vind ik dat we bezig zijn met primitief overleven. Je staat in contact met je stafteam, de kinderen en de rest van de scouting. Het gevoel dat ik bij scouting heb is lastig te omschrijven, het is een soort grote vriendengroep.

Toch voelt het soms dichterbij dan vriendschap en zijn we meer een familie. Dat is ook waar het zich onderscheidt van bijvoorbeeld mijn andere vrijwilligerswerk of mijn werkplek. Op scouting zijn we een mini maatschappij, het stopt niet als je de poort van het gebouw sluit. Ik kan me er ook geen voorstelling van maken hoe het is om niet bij de scouting te zitten omdat het al mijn hele leven zo’n grote rol speelt.

Wat heeft jou verrast met betrekking tot het vrijwilligerswerk bij scouting?

De tijd die erin gaat zitten. Er gaat best wel wat tijd in zitten. Maar dit is eigenlijk niet vervelend. Veel vind ik ook leuk om te doen, zoals een programma uitwerken. Ik kies dan vaak iets wat ik zelf leuk vindt om te doen, dan wordt het uitwerken ervan automatisch leuk.

Wat me ook heel erg verbaasd heeft is hoe zeer iedereen voor elkaar klaar staat. Wij hebben afgelopen kamp besloten om plotseling ons kampterrein te verlaten omdat het weer het niet toeliet om op ons terrein te blijven. Na 3 telefoontjes stonden er wel 25 mensen klaar om ons te helpen. Mensen waarvan ik het niet verwacht had stonden klaar. Sommige zijn zelfs gestopt met werken om ons te komen helpen. Als ik daaraan terug denk krijg ik weer kippenvel. Het gaf mij zo erg het gevoel dat wij gedragen worden en dat wij er als scouting Manresa voor elkaar zijn.

“Scouting is mij tweede thuis”

Wat neem je mee vanuit het vrijwilligerswerk in je dagelijks leven?

Ik denk dat ik op een andere manier naar dingen kijk dan mensen in mijn dagelijks leven. Je leert vooruit te denken. Het mooie vind ik ook dat je met allerlei verschillende mensen samen leert werken.

Wat maakt Scouting Manresa zo bijzonder?

Dit valt niet in een zin uit te leggen. Het gevoel dat scouting opwekt is heel moeilijk te omschrijven, maar scouting is mijn tweede thuis. Wij zijn echt een familie waarin iedereen welkom is!